حقایقی مهم درباره گوشه‌گیری و میل به انزوا

به گزارش مشهد فوری، بعضی از آدم‌‌ها از بودن در اجتماع لذت می‌‌برند و دوست دارند هر روز به دایره دوستان‌شان اضافه شود، اما عده‌ای هم علاقه‌ای به بودن در اجتماع و فضاهای شلوغ ندارند.

 

بسیاری از افراد کاملا اجتماعی هستند و تمایل زیادی به رفت‌و‌آمد با اطرافیان و دوستان خود دارند اما برخی دیگر به برقراری ارتباط تمایلی نداشته و در اجتماع به عنوان فردی خجالتی، کم رو و انزوا طلب شناخته می‌‌شوند.

این افراد در محیط مدرسه یا کار یا هر فضای دیگری از ورود به جمع‌ها خودداری می‌‌کنند و به تنهایی کارهای خود را پیش می‌‌برند و در کارهای جمعی مشارکتی ندارند.

گوشه‌گیری ویژگی است که گاهی افراد از دوران کودکی با خود به همراه دارند، اما گاهی انزوا طلبی و گوشه‌گیری در دوران دیگر زندگی دیده می‌‌شود.

اگر شما مدتی است، میل به گوشه‌گیری دارید، این بخش را مطالعه نمایید.

انزوا طلبی و گوشه‌گیری چیست؟

انزوا طلبی یک نوع اختلال اضطرابی است که در آن فرد به دلیل احساس‌ ترس، حس به دام‌افتادن، درماندگی و یا خجالت‌زدگی از ارتباط با دیگران دوری می‌‌نماید و تنها ماندن را‌ترجیح می‌‌دهند.

علت انزوا و گوشه‌گیری

انزوا طلبی و کناره‌گیری از جمع می‌‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد شامل:

افسردگی

افسردگی یکی از بیماری‌های روانی شایع است که یکی از نشانه‌های آن انزوا طلبی و گوشه‌گیری است. معمولا افراد افسرده تغییر رفتار داده و پیش‌تر شخصیتی اجتماعی داشته اما اکنون به گوشه‌گیری و منزوی شدن تمایل پیدا می‌‌کنند. نشانه‌های افسردگی ممکن است تا سال‌‌ها پنهان بماند.

تیپ شخصیتی درون گرا

گاهی انزوا طلبی و غیر اجتماعی بودن یک ویژگی درونی و به دلیل ژنتیک و‌تربیت خانوادگی است. شخصیت‌های درون‌گرا کم‌حرف و تن‌هابودن را‌ترجیح می‌‌دهند و از شرایط خود راضی هستند. درون‌گرایی نباید دستاویز تمسخر، انتقاد و یا تحقیر قرار بگیرد.

اختلالات شخصیتی

گاهی انزوا طلبی و غیر اجتماعی بودن به دلیل ابتلا به اختلالات شخصیتی مثل شخصیت اسکیزوئید و شخصیت اجتنابی است. شخصیت اسکیزوئید علاقه‌ای به تعامل با دیگران ندارد اما شخصیت اجتنابی دوست دارند در جمع باشند اما دائما نگران هستند مورد تمسخر دیگران قرار بگیرند.

ریشه‌های انزوا طلبی و گوشه‌گیری

الگوهای‌تربیتی کنترل‌گرانه والدین افراد را مستعد انزواطلبی می‌‌کند. پایه‌های زیستی و ژنتیکی در نوع رفتار کودکان تاثیر دارد و برخی کودکان از ابتدای تولد با الگوهای زیستی دوری گزینی واکنش نشان می‌‌دهند. افرادی که در سنین کودکی استقلال طلبی و فردیت آن‌هابه درستی ارضا نشده مستعد انزواطلبی هستند. مشکلات خانوادگی ممکن است افراد را در بستر انزوا طلبی و ابتلا به افسردگی قرار دهد. ترس از نتیجه و نداشتن توان رویارویی با واقعیت و نپذیرفتن واقعیات زندگی ممکن است افراد را مستعد انزواطلبی نماید. گوشه‌گیری چه زمانی خطرناک است؟

انزوا زمانی اختلال محسوب می‌‌شود که باعث عذاب فرد شده و کارایی او را تحت تأثیر قرار دهد. هنگامی‌ که فرد به طور تقریبا دائمی‌، از لذت‌های گذشته خود دوری کرده و دیگر شرایط پذیرش افراد و شرکت در جمع‌ها را نداشته و به سمت افکار خودکشی و پوچ‌گرایی درباره زندگی کشیده شود، باید درمان را مورد توجه قرار دهد.

راههای درمان انزوا طلبی و گوشه‌گیری یکی از ریشه‌های اصلی انزوا طلبی عدم شناخت فرد از خود است پس توانمندی‌های خود را مرور کنید.  عدم داشتن مهارت اجتماعی و‌ ترس از رابطه سبب انزوا طلبی می‌شود پس مهارت‌های اجتماعی خود را تقویت کنید.  ترس از انتقاد یا طرد شدن نوعی‌ ترس پیش‌بینانه منفی از رویدادهاست پس خود را در فضای معاشرت با دیگران قرار دهید.  تفکرات بی ارزش خود را ارزیابی کنید و برداشت‌ها و ادراکات غیر منطقی خود را سامان بخشید.  صحبت با یک یا درمان‌گر گزینه مناسبی برای درمان خواهد بود.  درمان موفق برای افسرده‌ها ترکیبی از روان درمانی فردی، دارو درمانی و درمان گروهی است.