شناسه خبر: ۸۲۳۱۳
لینک کوتاه کپی شد

سری به هم زده ای از سران شدی گوجه

گرانی گوجه فرنگی موجی از شوخی در فضای مجازی راه انداخته است ولی چرا کسی دنبال دلیل اصلی گرانی نیست و چرا واکنش‌های ما در فضای مجازی همیشه در حد شوخی‌ است؟

سری به هم زده ای از سران شدی گوجه

به گزارش مشهد فوری ، «کاش واحد پولمون گوجه بود، الان هم هر ١۵۵‌هزار ریال می‌شه یک دلار، هم هر ١۵‌عدد گوجه» این هفته با وجود اتفاقات مهمی مثل نشست عمومی سازمان ملل، گرانی دلار و غیره، گرانی گوجه جزو داغ‌ترین سوژه‌های فضای مجازی بود. کاربران زیادی از گرانی گوجه ناراحت بودند و سعی می‌کردند با پیام‌هایشان این نگرانی و ناراحتی را انعکاس بدهند. «لطفا حداقل گوجه و سیب‌زمینی رو بذارید تو سفره‌هامون باقی بمونه.» کاربر دیگری هم نوشته بود «گوجه ٧‌هزار تومان، ۵عدد تخم‌مرغ ۴‌هزار تومان، ۵تا نان ۵‌هزار تومان، یک وعده املت برای یک خانواده با جمعیت متوسط می‌شود ١۶هزار تومان. اگر فرض کنیم هر خانواده هر سه وعده شبانه روز املت بخورد، می‌شود روزانه ۴٨‌هزار تومان. به عبارتی ماهی یک میلیون و ۴۴٠‌هزار تومان. مسکن و پوشاک و تحصیل و آب و برق و... بماند.» گروهی هم سعی می‌کردند اعتراضاتشان را به چاشنی جوک و فکاهی آغشته کنند تا شاید تأثیرش بیشتر شود و مثلا نوشته بودند «پوشک بچه‌ای رو در نظر بگیرید که یک قاشق رب گوجه فرنگی روی آن مالیده شده، مطلوب است قیمت آن.» اما در کنار این پیام‌ها عده‌ای هم دولت را مقصر این ماجراها می‌دانستند و سر پیکان انتقاد را به سمت دولت چرخانده بودند. یک کاربر توییتر نوشته بود. «تنها قشری که از دولت راضی‌اند گوجه‌‌ها هستند، شخصیت‌شون رو تا حد آناناس بالا بردن!» یک کلیپ انتخاباتی هم حسابی این روزها در فضای مجازی دست به دست می‌شود. کلیپی که مربوط به انتخابات ٩۶ است و مقدار گوجه‌ای که با هزار تومان پول در سال‌های مختلف می‌شد خرید را نشان می‌دهد، حالا گوجه‌ای که با هزار تومان می‌شود در سال‌٩٧ خرید هم به این کلیپ اضافه شده است و به نظر می‌رسد فیلمی که زمانی به کمک دولت روحانی آمده است، حالا در مورد خودشان هم صدق کرده است و باید درباره آن جواب مناسبی پیدا کنند.

دلیل اصلی گرانی‌ها چیست؟

خیلی‌ها دلالی و طمع واسطه‌گران برای سود بیشتر را دلیل اصلی گرانی گوجه می‌دانند و معتقدند گوجه‌ای که از کشاورز کیلویی هزار و ۵٠٠تومان خریداری می‌شود تا به دست مصرف‌کننده برسد، طی دلال‌بازی به ٧‌هزار تومان می‌رسد. گروهی هم گرانی‌های اخیر را به اعتصاب کامیون‌دارها ربط می‌دادند، که بیشتر شامل خود میوه‌فروش‌ها می‌شدند و شاید شما هم این تحلیل را از میوه‌فروشی محله‌تان شنیده باشید. اما دلیل اصلی گرانی‌ها نبود نظارت بر صادرات کالاست. در حال حاضر فصل گوجه مناطق سرد ایران مثل مشهد خودمان به پایان رسیده است و حالا نوبت عرضه گوجه مناطق گرمسیر و جنوبی ایران است، به گفته رئیس اتحادیه میادین میوه و تره‌بار اصفهان با توجه به کاهش ارزش پول کشور، تقاضا برای صادرات گوجه بالا رفته است و به عنوان مثال کامیون عراقی‌ها در استان فارس سرِ زمین کشاورزی، گوجه را با نرخ پنج هزارو ۵٠٠ تومان خریداری می‌کنند. حالا تصور کنید چرا کشاورز باید محصولش را به قیمت هزار و ۵٠٠تومان به بازار داخلی بفروشد. این اتفاق در مورد رب گوجه فرنگی هم رخ داده است و دلیل گرانی بیش‌از حد رب، علاوه بر افزایش قیمت گوجه و قوطی (که در حد هزار تومان بوده است) صادرات بی‌رویه این محصول به افغانستان و عراق و خالی شدن انبارها از رب است. برای همین است که اگر پیگیر اخبار باشید شنیده‌اید که صادرات گوجه و رب ممنوع شده است.

چرا فقط می‌خندیم؟

برای خیلی‌ها سؤال است که چرا واکنش ما در فضای مجازی به هر نوع گرانی فقط ساختن جوک یا خواندن و بازنشر آن است. چرا فضای مجازی به محلی برای ایجاد پویش علیه گرانی و نظم دادن به بازار تبدیل نمی‌شود؟ چرا ما درباره رفتارهایی مثل حمله خودمان برای خرید رب و پوشک و غیره به فروشگاه‌ها جوک نمی‌سازیم و آن‌ها را تقبیح نمی‌کنیم؟ دلیلش را می‌توان در دو موضوع یافت. اولی اینکه ما هیچ‌‌وقت یاد نگرفته‌ایم که چطور می‌شود به یک موضوع اعتراض مدنی قانونی و معقول انجام داد، برای همین واکنشمان تنها به غر زدن و جوک ساختن خلاصه می‌شود. موضوع بعدی هم سرخوردگی ما از مشارکت‌های اجتماعی است که در فضای مجازی علیه مشکلاتی مثل گرانی شکل گرفته است. مثل همان پویش معروف نخریدن خودرو بی‌کیفیت در سال قبل که با پیش‌فروش سایپا به بزرگ‌ترین جوک سال تبدیل شد و مردم در صف برای خرید پراید با هم دعوا می‌کردند. این سرخوردگی باعث شده است که ما به آدم‌های فردگرا تبدیل شویم و سعی کنیم در شرایط سخت فقط خودمان را نجات بدهیم. ولی باید دو موضوع را بدانیم، اول اینکه این فردگرایی و تلاش برای نجات تنها خودمان، در آینده نه چندان دور به ضررمان تمام خواهد شد و ما را در شرایطی قرار می‌دهد که دیگر راه فراری برایمان نخواهد بود، دوم هم اینکه باید کمی صبر و تحملمان را بیشتر کنیم، دو، سه و حتی صدها تجربه ناموفق نباید مانع تلاش ما برای استفاده از ظرفیت فضای مجازی شود، این فضا فقط برای جوک ساختن نیست و تجربه مردم سایر کشورها این موضوع را به خوبی نشان داده است و ما هم باید از آن درس بگیریم.

منبع: شهرآرا آنلاین

160

ارسال نظر